Het was het water

dat ik tot in verre zag

tot ik niet meer kon zien

enkel nog een grijze waas

Het water dat leeft en

in beweging is

de hele tijd 

onafgebroken

Het bewoog nog meer als

antwoord op de wind

De wind die uit het westen kwam

en zong over loslaten

Water om mij te helen

Water om rouw weg te spoelen en

water van tranen...

onzichtbaar door al dat water

drogen ze in de wind

Water, water, beweeg tot ik 

je niet meer zie

je bent enkel nog een waas

voor mijn ogen

Petra Ruzius